Plenaire vergadering van donderdag 11 mei 2023: bescherming van journalisten in België en de rest van de wereld
Mondelinge vraag over de bescherming van journalisten in België en de rest van de wereld
Enkel het gesproken woord telt
Ik kan uw bezorgdheid alleen maar delen, gezien het engagement dat ik al meer dan een kwart eeuw heb opgenomen. Ik dank u voor deze vraag, want als het parlement het huis van de democratie is, dan maken ook de redacties er deel van uit. Zij zijn een kostbare barometer van de gezondheid van onze samenlevingen. Elke keer dat een journalist tijdens de uitoefening van zijn werk wordt gedood, wordt de vrijheid om te informeren, te weten, te begrijpen en te kiezen beperkt.
In elke oorlog is de waarheid een van de eerste waarden die sneuvelen. En degenen die de waarheid proberen te verdedigen, betalen het vaak met hun leven. Sinds het begin van de oorlog in Oekraïne hebben ten minste tien journalisten hun leven verloren. Mannen en vrouwen die geen ander doel hadden dan te informeren.
En de recente hervatting van de gevechten heeft nieuwe slachtoffers geëist: op 9 mei werd Arman Soldin bij Bakhmut neergeschoten.
Ik steun de oproep voor een transparant en grondig onderzoek naar de omstandigheden van Soldins dood.
Op 11 mei wordt ook de moord op de Palestijnse journaliste Shireen Abu Akleh herdacht. We zijn nu een jaar verder. Tot op heden hebben de Israëlische autoriteiten geen gerechtelijk onderzoek ingesteld.
Dit zijn slechts twee voorbeelden van journalisten die tijdens hun werk om het leven zijn gekomen, maar er zijn er helaas nog veel meer.
Als minister van Buitenlandse Zaken steun ik actief de persvrijheid in het kader van de Verenigde Naties, bijvoorbeeld door initiatieven in de Mensenrechtenraad te steunen.
We steunen ook het beleid van de Europese Unie op dit gebied, dat erop gericht is de vrije meningsuiting te bevorderen als een recht dat overal en door iedereen wordt uitgeoefend, op basis van de beginselen van gelijkheid, non-discriminatie en universaliteit.
Ik heb ook meer gerichte initiatieven genomen, zoals steun aan Afghaanse journalisten, met name vrouwen, om hun beroep te kunnen blijven uitoefenen.
Meer bepaald was ik enigszins verrast door de positie van België in de wereldpersvrijheidsindex, die aanzienlijk is gedaald. Maar volgens de journalistenverenigingen van het land geeft deze niet de realiteit op het terrein weer en worden er vraagtekens gezet bij de manier waarop deze ranglijst tot stand is gekomen.
Ook al wordt toegegeven dat er vaker sprake is van online geweld en bedreigingen.
Dit is uiteraard een zorgwekkende trend. Onze veiligheidsdiensten en ons gerechtelijk apparaat moeten de nodige maatregelen nemen. Onze pers moet haar werk in veiligheid, vrijheid en onafhankelijkheid kunnen doen.
Ik dank u.
